အရင္က ေပါက္

နိုင္ငံျခားထြက္လာခါစက...
ထမင္းလည္းမခ်က္ဘူး...
ဟင္းလည္းမခ်က္တတ္ဘူး...
ေစ်းေတာ့နည္းနည္းပါးပါး၀ယ္ဖူးပါတယ္...
(အိမ္က သတ္မွတ္ေပးတဲ့ဆိုင္ေတြဆီကပဲေပါ့..တျခားဆိုင္ဆိုမ၀ယ္တတ္ေတာ့ဘူး)
မွတ္မိေသးတယ္...
ဒီကိုထြက္လာခါစက...အမ်ိဳးတစ္ေယာက္အိမ္မွာေန႔တိုင္းထမင္းစားတယ္..
တစ္ေန႔ေတာ့....ကိုယ့္ကိုတာ၀န္ေပးလာပါတယ္...
သူအျပင္သြားစရာရွိလို႔တဲ့ သူ႔အိမ္သားေတြကို ပန္းမံုလာေၾကာ္ေကြ်းလိုက္ပါတဲ့
ပန္းမံုလာကိုလည္းသူကလွီးခြ်တ္ျပီးသားအသင့္လုပ္ေပးထားတယ္..
ေၾကာ္ရံုပါပဲ..
ျပႆနာလာပါျပီ...
ပန္းမံုလာကိုဒယ္အိုးထဲထဲံ့ျပီး..
အိုးဖံုး..ဖံုးရမလား..မဖံုးရဘူးလားဆိုတာ..မသိပါဘူး...
အို........အစိမ္းေၾကာ္ေၾကာ္တာပဲ ဖံုးစရာလိုမယ္မထင္ပါဘူးေလ..ဆိုျပီး
မဖံုးပဲထားလိုက္တယ္..
အိမ္သားေတြထမင္းစားၾကတဲ့အခါ ပန္းမံုလာေၾကာ္က အစိမ္းၾကီးေတြရွိေသးတယ္..
ဦးေလးၾကီးက ဒီဟင္းမက်က္ေသးဘူးဆိုျပီးထပ္ေၾကာ္ပါတယ္...
အဟီးဟိ...
မွတ္မိပါေသးတယ္..
အိမ္မွာေနတုန္းက...တရက္...ငါးဟင္းဆီျပန္ခ်က္တတ္ခ်င္တယ္ဆိုျပီး..
ခ်က္ၾကည့္ပါတယ္...
ငါးကအတြင္းသားမက်က္ပါ...ဆားအလြန္ေပါ့ပါတယ္....
(ကြ်န္ေတာ္ အငန္မၾကိဳက္ပါ..အခ်ိဳမွဳန္႔မၾကိဳက္ပါ)
ေမာင္ေလးေတြနဲ႔ညီမေလးကကြယ္ရာမွာ နွာေခါင္းရွံဳ႔ပါတယ္..
ေနာက္တခါ ေပါက္ ကို ေပးမခ်က္ပါနဲ႔..လို႔ အေမ့ကိုေျပာပါတယ္...
ေၾသာ္................
တခါက...
တခါက............