ေတာင္ေပၚေျမက ခ်ယ္ရီ

ပိတ္ရက္တို႔ ထံုးစံအတိုင္း အျပင္သြားျဖစ္ျပန္တယ္..။
အမွန္က တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခ်ိန္းထားတာက တျခားျမိဳ႔ကို မီးရထားနဲ႔
သြားလည္ဖို႔...။
ေနာက္သူငယ္ခ်င္းက ေတာင္ေပၚသြားလည္မယ္ ေျပာလာေတာ့ ေတာင္ေပၚသြားမဲ့
သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လိုက္ျဖစ္သြားတယ္..။
ေတာင္ေပၚေရာက္ဖို႔ အေကြ႔အေကာက္ေတြ ပတ္ရေတာ့ ေခါင္းမူးတူးတူးျဖစ္ေနတယ္။
ျမိဳ႔ထဲမွာ ခပ္ေႏြးေႏြးျဖစ္ေနတဲ့ ရာသီဥတုက ေတာင္ေပၚမွာ ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ခပ္ေအးေအး
ျဖစ္ေနတယ္..။


ဒီိလိုက်ျပန္ေတာ့ ေအးခ်မ္းေနတာပဲ..။
ျမက္ရိုင္းေတြနဲ႔ ...။


ေတာင္ေအာက္တေနရာဆင္းလာျပီး ပန္းျခံတခုဆီ...။
ခ်ယ္ရီေတြေတာင္ ပြင့္ျပီကြယ္..။
တခ်ိဳ႔အပင္ေတြ ေၾကြကုန္ျပီ..။
ဒီက ခ်ယ္ရီက အေရာင္ပိုရင့္တယ္..။



ဒီခ်ယ္ရီပင္က ပြင့္ကာစခ်ယ္ရီနဲ႔ ခ်ယ္ရီဖူးေလးေတြ..။


ဒီလိုေဝးကေနလွမ္းၾကည့္ရင္ ကိုယ့္ေမြးရပ္ေျမလိုလို..။
လြမ္းေဆြးဖြယ္ရာပါပဲ..။

ဒီျမက္ရိုင္းပင္ကလဲ ကိုယ့္ဇာတိေျမကို လြမ္းေစတဲ့အထဲမွာ ပါတယ္..။


ခ်ယ္ရီရယ္..
ျမက္ရိုင္းပင္ရယ္...
ေအာက္က စိုက္ခင္းရယ္...
ေပါင္းစပ္လိုက္ေတာ့...
လြမ္းတယ္ ေမြးရပ္ေျမရယ္..။