ခရီး

မနက္ေစာေစာ ထျပီး အျပင္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ရပါတယ္..။
၈နာရီ ရထားနဲ႔အမွီ သြားရေအာင္ လို႔ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာလာလို႔ပါ...။
တကယ္တမ္း ဘူတာရံုေရာက္ေတာ့ရထားလြတ္သြားပါတယ္..ေနာက္တစ္နာရီေလာက္
ေစာင့္ျပီးမွ ကိုယ္စီးရမဲ့ ရထားဆိုက္ပါတယ္။..
အဲ့ဒီျမိဳဲ႔ေလးကို မၾကာခဏသြားဖူးေပမယ့္..ရထားနဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး
ကားနဲ႔ပါ..။
ကားေတာင္ အသိမိတ္ေဆြေတြရဲ႔ကား..ဒါမွမဟုတ္..သူတို႔စီစဥ္ေပးထားတဲ့ကားနဲ႔မို႔
မေၾကာင့္မၾကပဲ လိုရာခရီးေရာက္ပါတယ္..။
ဒီေန႔ေတာ့ ကုိယ့္ဖာသာကိုယ္ သြားခဲ့ရတဲ့ခရီးေလးတစ္ခု..။

ဆူးပုပ္...မန္က်ည္းသီးစိမ္း..ေရွာက္ရြက္..ပဒဲေကာ..
ကုလားေအာ္သီး..ေနာက္ က်ေနာ္မေျပာနိင္တဲ့ အရြက္ေတြ စံုလို႔..
ထိုင္ငပိရည္ လည္းရတယ္..။

က်ေနာ္တို႔ဝယ္တဲ့ ေကာက္ညွငသ္းအခ်ိဳကို ျပန္ကင္ေပးေနတာပါ..။


အခုသြားတဲ့ျမိဳ႔ေလးမွာ နိုင္ငံျခားသား( ထိုင္း..ဗီယက္နမ္နဲ႔ အင္ဒို )ေတြမ်ားလြန္းလို႔
ရထားသံလမ္းကို မျဖတ္ကူးရ ဆိုင္းဘုတ္ကို..
သူတို႔ဘာသာေတြနဲ႔ သတိေပး နိွဳးေဆာ္ထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္..။
သေဘာက်လို႔ ရိုက္လာခဲ့တယ္..။
တိုဟူးေပ်ာ့...ထမင္းဝါ..(ထမင္းခ်ဥ္မဟုတ္..ငါးထမင္းနယ္လည္းမဟုတ္..)
ၾကက္ဆီထမင္း ...ထိုင္းအုန္ိးနို႔ေခါက္ဆြဲ..အမဲ သားေရပြေၾကာ္..စားခဲ့တယ္..။
ဓါတ္ပံုရိုက္မလာခဲ့ပါ..။
ေျပာဖို႔ရာ ေမ့သြားလို႔..
အဲ့ဒီျမိဳ႔ေလးမွာ ကိုယ့္ျပည္နယ္တူ ယူနန္ေတြလည္းမ်ားေတာ့..
တိုဟူးေပ်ာ့ဆိုင္..ဆန္ေခါက္ဆြဲဆိုင္ေတြ မွိုလိုေပါက္ေနတာပဲ..။



အျပန္မွာ ေရွာ့ပင္းစင္တာတစ္ခု ဝင္လည္ခဲ့တယ္..။
ဘာမွ မဝယ္ပါဘူး..။
တမ်ိဳးေတာ့ ဝယ္ခဲ့တယ္..။
စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့..။