၂၁.၁၂.၂၀၁၁

ေဆာင္းတညရွိခဲ့ဖူးတယ္...။
အဲ့ဒီညက တညလံုး ျမင္းလွည္းတစီးေခါက္တုန္႔ ေခါက္ျပန္သံ ၾကားေနရတယ္..။(တဲ့)
(အမွန္ေတာ့ အဲဒီျမင္းလွည္းက ဘူတာရံုကို ပစၥည္းပို႔ေပးေနရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္)
မနက္ ၃..နာရီေလာက္မွာ မေနနိုင္ေတာ့ပဲ ထုပ္ပိုးထားတဲ့ ပစၥည္းေတြနဲ႔..ၾကိမ္ျခင္းေတာင္းကို
ဆြဲျပီး...အိမ္ျပင္ထြက္လိုက္တယ္...။ (တဲ့)
ျပည္သူ႔ေဆးရံုၾကီးဆီကုိေပါ့..။(တဲ့)
ဒီလိုနဲ႔ နင္ လူ႔ေလာကၾကီးကို ေရာက္ရွိလာတာေပါ့...။
နင့္ကုိ ေမြးေပးတဲ့ သူနာျပဳဆရာမၾကီးက ငါတို႔ကိုေမြးေပးတဲ့ ကရင္ဆရာမၾကီးပဲ...။(တဲ့)
နင္ မူၾကိဳေက်ာင္းတက္ေတာ့ ငါတို႔တက္ခဲ့တဲ့ တ.န.ထ မဟုတ္ပဲ ျမိဳ႔နယ္မူၾကိဳေက်ာင္းမွာေလ...
နင္မွတ္မိရဲ႔လား..။
နင့္ကုိ အက်ီ ပံုဆန္းေတြဆင္ျပီး လမ္းမအလယ္မွာ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ေပးၾကတာေရာ နင္မွတ္မိရဲ႔လား။
အဲ့တုန္းက လမ္းမၾကီးကို စက္ဘီးလမ္းလုပ္တယ္ဆိုျပီး ျခားထားတဲ့ အရာေတြနဲ႔ေလ..။
မူလတန္းလဲ ထို႔အတူပဲ..ငါတို႔နဲ႔ မတူပဲ...အိမ္နားက ေက်ာင္းမွာ တက္ခဲ့ရတာ..။
အဲ့ဒီမွာ အန္းၾကဴတို႔ကူညီမွဳနဲ႔ နင္ အတန္းတိုင္း ဆုရခဲ့တယ္ေလ..။
နင္၅တန္းတက္ေတာ့ ထ ၁ကို ေက်ာင္းလိုက္အပ္ေပးရတာ မွတ္မိေသးတယ္..။
(ငါကေတာ့ ငယ္ကတည္းက မိဘေတြမအားၾကေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ပဲ ေက်ာင္းအပ္ခဲ့ရတယ္။
ကိုယ့္ေအာက္က ေမ်ာက္၂ေကာင္အတြက္ေရာေပါ့)
၆တန္းနွစ္မွာ....
.....................
(ငါ ေျပာခ်င္တာေတြ နင္သိမွာပါေလ...)
ငါတို႔ေတြ ပါးစပ္ကဖြင့္မေျပာၾကေပမဲ့ စိတ္ခ်င္းေတာ့ သိၾကမွာပါေလ...။

နင့္ကို ငါတို႔အားလံုးက ခ်စ္ၾကပါတယ္..
မားကေတာ့ အထူးေျပာစရာ မလိုဘူးေပါ့..။
ေမြးေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..။
(...) နင္ဘဝ ေအးခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...။


မွတ္ခ်က္။ ။ ေရးရင္ေတာ့ အမ်ားၾကီးပဲ..။
ပ်င္းလို႔..။
အခုက ကဒ္မပို႔အားေတာ့ ဒီပို႔စ္နဲ႔ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးလိုက္ရတယ္..။