၀ါသနာ

မတန္ခူးက တက္ဂ္လာတယ္..
´´၀ါသနာ ´´ တဲ့..
ကို္ယ့္ကိုယ္ကို..ဘာ၀ါသနာပါလဲ ဆိုတာ သိေပမဲ့..ဘယ္လိုခ်ေရးျပရမွန္းမသိဘူး။။

၁။။ စာဖတ္

ငယ္ကတည္းက စာအုပ္ဖတ္တာ ၀ါသနာပါပါတယ္..။။
အိမ္မွာ အေဖက ေရႊေသြး ..ေတဇ...မိုးေသာက္ပန္း...အပတ္စဥ္ လစဥ္ သတင္းစာပို႔သမားနဲ႔
မွာထားေပးတတ္ပါတယ္..။။ အေဖကိုယ္တိုင္လဲ ျမန္မာ့အလင္းနဲ႔ ေၾကးမံု နွစ္ေစာင္လံုးယူပါတယ္။။
ေနာက္ျပီး သုတစြယ္စံု ။သုတပေဒသာ ။နိုင္ငံတကာေရးရာ စတဲ့စာအုပ္ေတြကိုလတိုင္း
ယူတတ္ပါတယ္ ။။
( သာမာန္ျမန္မာအိမ္ေတြမွာ ဒီလိုစာအုပ္ေတြ ဂ်ာနယ္ေတြ၀ယ္ေပးတာမထူးဆန္းေပမယ့္
အသံ၀ဲ၀ဲနဲ႔စကားေျပာတတ္တဲ့ အေဖ့လိုလူမ်ိဳးအဖို႔ ဒီလိုစာအုပ္ေတြမွာေပးတာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အထူးေပါ့ေလ...က်ေနာ္သိသေလာက္ အေဖ့မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းအိမ္ေတြမွာ ျမန္မာစာအုပ္ေတြ
၀ယ္ေပးေလ့မရွိပါဘူး ။။ က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆို ျမန္မာစာအုပ္ကိုၾကိဳက္လြန္းလို႔
ခိုးျပီးဖတ္ရတယ္ ။။ သူ၈တန္းက်ေတာ့ သူ႔အေမက ေက်ာင္းထုတ္ပစ္တယ္ ..။။ဒါမယ့္
အခုထိ သူျမန္မာစာအုပ္ေတြကို စြဲလမ္းေနတုန္းပါပဲ..။။)

အိမ္ေရွ႔မ်က္ေစာင္းထိုးေလာက္မွာ စာအုပ္ဆိုင္ရွိေနေတာ့ ေန႔တိုင္း သြားငွားဖတ္တယ္..။။
ငယ္ငယ္က ဦးစိတ္တို ေမ်ာက္ညိဳ ဆိတ္ျဖဴ ဦးကပ္ေစး ျပာဂေလာင္ ျပာလေခ်ာင္
ေလးမြန္ ေထြးမြန္ (သူတို႔ဦးေလးနာမည္..ဘာဇာဆိုလား) ရွင္ဂြမ္းဂိြ သမိန္ေပါသြပ္
အာတာလြတ္ျမိဳ႔စားၾကီး ဘာညာေပါ့ ...က်န္ခဲ့တာေတြရွိမွာပါ။။

ေနာက္ေတာ့..ျမိတ္၀င္းထိန္တို႔ဘာတို႔..ေနာက္၀တၳဳလိုင္း ..
အဲ့ဒီမွာ အိမ္ေရွ႔အိမ္က အစ္မၾကီးက လမင္းမိုမိုခေရဇီ ။သူငွားတဲ့ ၀တၳဳေတြလိုက္ဖတ္ရင္း
လမင္းမိုမို ေဆြေဆြေအာင္ ပုဏၥမီ တို႔စာအုပ္ေတြဖတ္ျဖစ္တယ္ ။။ မွတ္မွတ္ရရ ၉တန္းေရာက္ေတာ့
သိုင္း၀တၳဳေတြ အရမ္းဖတ္ျဖစ္တာပဲ ။။ ဘယ္နွစ္အုပ္တြဲျဖစ္ျဖစ္ တခါတည္းငွားလာတာ..။။
ဇာတ္ရွိန္ျပတ္သြားမစိုးလို႔ ။။ထူးဆန္းတာက လြန္းXX တို႔ လိုနာမည္ၾကီးေတြ မဖတ္ျဖစ္တာပဲ.။။
ေနာက္ျပီး နုနုရည္(အင္း၀) ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။။
အခုထိလဲ ျမန္မာစာအုပ္ေတြ စြဲစြဲျမဲျမဲဖတ္ျဖစ္ေနတုန္းပါပဲ ။။


၂။။ အာလူးမ်ားျခင္း

အေမ့အေမြဆက္ခံတာ ေမာင္နွမေတြထဲမွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ပဲလားေတာင္မသိဘူး။။
စကားေတာ္ေတာ္ေျပာနိုင္တယ္။။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ခင္ေနတဲ့သူမွ ေျပာျဖစ္တာမ်ားပါတယ္။။
ေမာင္အၾကီးနဲ႔ဖုန္းေျပာျဖစ္ရင္ အနည္းဆံုး ၁နာရီအသာေလး ။။ က်ေနာ္နဲ႔ ဖုန္းေျပာေနရင္း
သူလုပ္စရာရွိတာလုပ္ ...ထမင္းစား...ေဆးလိပ္ေသာက္...ေနာက္ဆံုး အိမ္သာတက္တဲ့အထိ
ေျပာေနတုန္းပဲ ။။(ဟိ ဟိ)
သူမ်ားေျပာတာလဲ နားေထာင္ရတာ ၀ါသနာပါတယ္ ။။
ငယ္ငယ္က....အလယ္တန္းေလာက္တုန္းက..အိမ္နားကအမၾကီးတစ္ေယာက္ ရြာမွာမူလတန္းျပဆရာမ
လုပ္ပါတယ္။ သူျပန္လာတိုင္း သူ႕နဲ႔သြားအိပ္ျပီး သူၾကံုဆံုရသမွ် ရြာအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပတတ္ပါတယ္။။
သူတို႔ရြာက လူေတြရဲ႕ နာမည္ေတြနဲ႔ မျမင္ဖူးရပဲ ရင္းနွီးေနပါတယ္။။


၃။။ သီခ်င္း

ဒါလည္း အေဖ့ေၾကာင့္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။။ အေဖလည္း သီခ်င္းသိပ္ၾကိဳက္ပါတယ္ ။။ အေဖ့မွာ
သူတို႔ဘာသာစကားနဲ႔ သီခ်င္းေခြ ၁၀၀ေက်ာ္ရွိပါတယ္ ။။
က်ေနာ္တို႔ အခုေနတဲ့အိမ္ကို ေျပာင္းလာခါစ အိမ္က ကက္ဆက္ ခိုးခံရပါတယ္။။ ခိုးခံရျပီးေနာက္
၄..၅နွစ္ေလာက္ မ၀ယ္ေသးပါဘူး ။။ တစ္ခုေကာင္းတာက ညာဖက္ေဘးအိမ္က ဘိုသီခ်င္း
ေတာ္ေတာ္ဖြင့္ပါတယ္ ။။အဲဒီတုန္းက သစ္သားနံရံပဲ ျခားထားတာဆိုေတာ့ သူတို႔အိမ္က ဖြင့္သမွ် အကုန္ၾကားရပါတယ္။။ ျမန္မာသီခ်င္းကို တကၠသိုယ္ေအးေမာင္နဲ႔ ဗစ္တာခင္ညိုတို႔ေလာက္ကလႊဲရင္
ဘယ္သူ႕သီခ်င္းေခြမွ မဖြင့္တတ္ပါဘူး ။။ မွတ္မိေသးတယ္ ဗစ္တာခင္ညိဳရဲ႕ ´´ ေႏြေရာက္ျပီေလ..
ရိုးတံက်ဲက်ဲ ပင္အိုတို႔ အလွခ်င္းလည္းျပိဳင္...´´ ဆိုတဲ့သီခ်င္းေလးကို...။။
ဘယ္ဖက္ေဘးအိမ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ပါ ။။သူတို႔မွာလဲ မနက္ေစာေစာ၅နာရီေလာက္ တရားေခြ
ဖြင့္ျပီးရင္ နွစ္ရွည္လမ်ား ေန႔စဥ္မပ်က္ ဖြင့္ေနက် ပင္တိုင္စံ အေခြေလးဖြင့္ပါတယ္ ။။
မနက္၆နာရီေလာက္ေပါ့ ။။ ခင္ေမာင္ထူးရဲ႕ ေမာင့္ေဆးေက်ာင္းသူ ။
အဲက္စ္ကဲနက္ရဲ႕ ယံုပါရင္သို႔တိုးေ၀ွ႔ဆဲပါခိုင္ ..စတဲ့သီခ်င္းေတြနဲ႔မနက္ခင္းေလးကိုၾကိဳဆိုပါတယ္။။
(ေဇာ္၀င္းထြတ္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း။ရင္ဂိုဘယ္လိုထြက္ထြက္...။။ေလးျဖဴဘယ္ေလာက္ေပါက္ေပါက္)

ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္မွာ ဂီတပိုးမ၀င္ခ်င္လည္း ၀င္ေနရပါတယ္ ။။ဘယ္ညာပူးျပီး အတင္းနားထဲသြင္းေနေတာ့
သီခ်င္းမရူးခ်င္လည္းရူးရပါတယ္ ။။
မတန္ခူးေရ...
က်ေနာ့္၀ါသနာေတြက စိတ္၀င္စားဖို႔မေကာင္းပါဘူး ။။ဒါေပမယ့္ ...
သတိတယ တက္ဂ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ ။။


မတန္ခူး..ေဆာတီးေနာ္..