စိတ္ထဲရွိတာ....

ဆရာမ ေမျငိမ္းရဲ႔ ““ထြက္ေျပးတဲ့အခါ ”” ကို ရင္ဘတ္နဲ႔ခံစားျပီး
ဖတ္ခဲ့ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ဆန္းစစ္ပါတယ္။။
ဆရာမအျဖစ္နဲ႔ တစ္ထပ္တည္း မက်ေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႔ေသာအရာေတြက
တူပါတယ္။။ ကို္ယ့္ကိုယ္ကို ဘယ္တုန္းကမွ သနားစရာသတၱ၀ါအျဖစ္
မခံယူခဲ့ဖူးပါဘူး ။။ ၾကံဳဆံုရတဲ့ အျဖစ္ကို မသိလိုက္ မသိဖာသာ လက္ခံရင္း
စိတ္ဓါတ္ေတြ မာေက်ာလာခဲ့ပါတယ္။။

ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္က ကိုယ့္ကို အရင္က ဘယ္လိုဆက္ဆံခဲ့တာ။
အခုခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ့္အေပၚ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲလာတာ...စသျဖင့္
ကိုယ္ခံစားလို႔ရပါတယ္ ။။

အမွန္က ဆရာမေမျငိမ္းေျပာသလို ျမန္မာျပည္မွာမွ အမ်ိဳးသမီးေတြကို
ခြဲျခားဆက္ဆံတာ မဟုတ္ပါဘူး ။။ ဒီနိုင္ငံမွာလဲ ခြဲျခားဆက္ဆံၾကပါတယ္။။
အထူးသျဖင့္ ဆရာမေျပာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ိဳးေတြကိုေပါ့။

ဘာေတြေရးေနမိမွန္း မသိေတာ့ဘူး..
ေသခ်ာတာကေတာ့ စိတ္ထဲရွိတာေတြေပါ့...
တင္းထားတဲ့ၾကိဳးေတြ ပ်က္လုျပီထင္ပါရဲ႕.........