သို႔............

သို႔....
(....) ေနေကာင္းလား...
ငါ စာေရးလိုက္ပါတယ္...
......................
...........
........................


ေပါက္


သူငယ္ခ်င္းေတြဆီစာေရးတာ ငယ္ကတည္းက ဝါသနာပါပါတယ္..။။
အထူးသျဖင့္ တစ္ျမိဳ႔တည္း ရပ္ကြက္မတူတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆီစာေရးျဖစ္ပါတယ္။။
အလြန္ဆံုး ေက်ာင္းမွာ အေရွ႔တန္းနဲ႔ အေနာက္တန္းနဲ႔ စာရြက္ေလးေတြနဲ႔ စာေရးျဖစ္
စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္ ။။ အေရးအသား အဖြဲ႔ အႏြဲ႔ ေတြ မတတ္ေပမယ့္လည္း
ကိုယ့္စိတ္ထဲရွိတဲ့အတိုင္း ေရးခ်လိုက္ရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္ ။။
တစ္ျမိဳ႔တည္းေန သူငယ္ခ်င္းေတြကို စာပို႔ေပးတဲ့စာပို႔သမားေလးမ်ားကေတာ့..
ကိုယ့္ေမာင္ေလးနဲ႔ သူတို႔ေမာင္ေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္..။။(သူတို႔ကေတာ့ မၾကည္ျဖဴဘူးေပါ့
ဒီလိုပဲ ေခ်ာ့ခိုင္းရတာပဲ ..)
ေနာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတင္မကဘူး ။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကိုေတာင္ စာေရးျဖစ္ပါတယ္။။
အဲဒါကေတာ့ ၾကံဳလို႔ေရးျဖစ္တာပါ ။တစ္ရက္ ေမာင္ေလးက ညံေတာသြားစရာရွိတယ္ဆိုေတာ့..
သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက အဲဒီဖက္မွာေနတာနဲ့႔ ၾကံဳလို႔ သူ႔ဆီစာေရးျဖစ္ပါတယ္..။။
အဲဒါကို သူက အခုထိေျပာလို႔မဆံုး..ဟားလို႔မဆံုးပါဘူး..။။
ေနာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက သိပ္ကဗ်ာဆန္လာပါတယ္...။။
ကိုယ့္ဆီ ခ်စ္စရာ ပို႔စ္ကဒ္ေလးေတြထဲမွာ စာသားေလးေတြနဲ႔ ပို႔ေပးပါတယ္..။။
ကိုယ့္ဖက္ကေတာ့ စာပဲေရးပို႔ပါတယ္..။ဟုတ္တယ္ေလ..သူ႔ေလာက္ေတာ့ ကဗ်ာမဆန္နိုင္ပါ။
ကိုယ့္အဖြဲ႔ေလး နွစ္ပတ္ တစ္ခါ ကန္ေတာ္ၾကီးေစာင္းကန္ေပါင္မွာေတြ႔ဆံုခ်ိန္တိုင္း
ဆိုင္ေတြကေပးတဲ့ ေဘာက္ခ်ာစာရြက္ေလးေပၚမွာတစ္ေယာက္တစ္ေပါက္
ေရးခဲ့တဲ့ ေပါက္ကရေလးဆယ္ စာရြက္ေလးေတြလည္း
ဘဝမွာ အမွတ္ရစရာေလးေတြအျဖစ္ အခုခ်ိန္ထိ သိမ္းထားဆဲပါ။။
ဒါေပမယ့္..သူငယ္ခ်င္းတိုင္းပို႔တဲ့ စာေတြ ပို႔စ္ကဒ္ေတြ အခုခ်ိန္ထိ အိမ္မွာ သိမ္းထားပါတယ္...။။


ဟိုတေလာ အိမ္အေျပာင္းအေရြ႔မွာ ျမန္မာက ပို႔တဲ့စာေတြ တစ္ထပ္ၾကီးျပန္ေတြ႔ပါတယ္..။။
လူမ်ိဳးစံု လိုင္းေပါင္းစံု အလႊာေပါင္းစံုကသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႔စာေတြ အိမ္သားေတြရဲ႔စာေတြ
အိမ္နီးနားခ်င္းေတြရဲ႔စာေတြကိုဖတ္ျပီး ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ရပါေသးတယ္..။။

အခုေတာ့..
အရင္တုန္းကလို စိတ္လြတ္လပ္စြာနဲ႔ စာမေရးနိုင္ေတာ့ပါဘူး..။။
စာေရးမယ္ၾကံစည္လိုက္တိုင္း ဘဝအေတြးညစ္ေတြေၾကာင့္ ေရးမထြက္ေတာ့ပါဘူး။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီ ေမးလ္ေတြေရးပို႔ေနဆဲပါ...။။
သူ႔ရဲ႔အေကာင့္က အလုပ္လုပ္ခ်င္မွ လုပ္ေတာ့မွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေရးပို႔ေနဆဲ.....။။