ထဘီဖာ လိုပါေသးရဲ႕
တဘက္ဖာ လိုပါေသးရဲ႕
ဘီးနွင့္မွန္ လိုပါေသးရဲ႔
ေန၀င္းျမင့္
(ဆယ့္နွစ္ၾကိဳး ၀တၳဳတိုမ်ား
၁၉၉၂ အမ်ိဳးသားစာေပဆုရ)
(၁)
တဘက္ဖာ လိုပါေသးရဲ႕
ဘီးနွင့္မွန္ လိုပါေသးရဲ႔
ေန၀င္းျမင့္
(ဆယ့္နွစ္ၾကိဳး ၀တၳဳတိုမ်ား
၁၉၉၂ အမ်ိဳးသားစာေပဆုရ)
(၁)
ရြာသူၾကီးေဟာင္း ကိုတက္ရိုးက ဖလံက်င္းသူ မျမသင္နဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ဆိုတာ
သက္ကယ္တန္း တစ္ရြာလံုးက ရယ္လိုက္ၾကတာ အုန္းအုန္းထလို႔ ။။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့လည္း မရယ္နိုင္
ၾကဘူး ။။
ကိုယ့္ရြာသူၾကီးေဟာင္းကိုသိေပမယ့္ ဖလံက်င္းသူ မျမသင္ကို တခ်ိဳ႔က မျမင္ဖူးၾကပဲကိုး ။။
သက္ကယ္တန္းနဲ႔ ဖလံက်င္းသူဆိုတာ တစ္နယ္ေတာ့ တစ္နယ္တည္းပဲ ။။ဒါေပမဲ့ နည္းနည္းေတာ့
လွမ္းတယ္ ။။ ေန႔၀က္ခရီးေလာက္ သြားရတယ္ ။။ မျမသင္က သက္ကယ္တန္းက အရီးေပါက္စတို႔နဲ႔
ေဆြရိပ္မ်ိဳးရိပ္ မကင္းေတာ့ သက္ကယ္ပ်စ္ခ်ိန္ဆိုရင္ သက္ကယ္ပ်စ္ဖို႔ တစ္နွစ္တစ္ေခါက္
ေရာက္လာတတ္တယ္။။ အသားျဖဴျဖဴ မ်က္နွာ၀ိုင္း၀ိုင္းကေလးနဲ႔ ။။ရွိလွမွ အသက္က နွစ္ဆယ္ေက်ာ္
ရင္ တစ္နွစ္ပဲ ။။ ရြာက သူၾကီးေဟာင္းကိုတက္ရိုးကေတာ့ အသက္ခုနွစ္ဆယ္ေက်ာ္လို႔ ရွစ္ဆယ္သီသီ
ေ၀့ေနျပီ ။။ ကညာပ်ိဳနဲ႔ ဇရာအိုရယ္လို႔ေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။။ တခ်ိဳ႔က ေျမးအဘိုးတဲ့ ။။
တခ်ိဳ႕က နွေျမာလို႔တဲ့ ။စုတ္တသပ္သပ္နဲ႔ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဘ၀အေၾကာင္းကို ေတာ္ရဲ႕တဲ့။။
တခ်ိဳ႔ေယာက်ၤားေတြကေတာ့ မိန္းမေလးနွယ္ ၾကိဳက္စရာရွားလို႔ကြာ....ခ်ီးး ဆိုတဲ့ အာခံတြင္း
သံၾကီးနဲ႔ ။။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ။ပဲနွမ္းေလးေပၚတာနဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာေနျပီ ။။
အရီးေပါက္စကပဲ ကမကထလုပ္ျပီး မေကြးဘက္တက္ လက္ဖက္ေလး ေဆးေလး၀ယ္လို႔ အိပ္ရာ
ခမ္းနားေလး ၀ယ္လို႔ ။ မျမသင္ဖို႔ အ၀တ္အစားေလး ဘာေလး ၀ယ္လို႔ ။။ တတိတိနဲ႔ လုပ္ေနၾကပတဲ့။။
မျမသငိဘက္က မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားကလည္း သက္ကယ္တန္းကို လိုက္လာလိုက္တာ နွစ္ေခါက္ေတာင္
ရွိပတဲ့။။
သက္ကယ္တန္း တစ္ရြာလံုးက ရယ္လိုက္ၾကတာ အုန္းအုန္းထလို႔ ။။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့လည္း မရယ္နိုင္
ၾကဘူး ။။
ကိုယ့္ရြာသူၾကီးေဟာင္းကိုသိေပမယ့္ ဖလံက်င္းသူ မျမသင္ကို တခ်ိဳ႔က မျမင္ဖူးၾကပဲကိုး ။။
သက္ကယ္တန္းနဲ႔ ဖလံက်င္းသူဆိုတာ တစ္နယ္ေတာ့ တစ္နယ္တည္းပဲ ။။ဒါေပမဲ့ နည္းနည္းေတာ့
လွမ္းတယ္ ။။ ေန႔၀က္ခရီးေလာက္ သြားရတယ္ ။။ မျမသင္က သက္ကယ္တန္းက အရီးေပါက္စတို႔နဲ႔
ေဆြရိပ္မ်ိဳးရိပ္ မကင္းေတာ့ သက္ကယ္ပ်စ္ခ်ိန္ဆိုရင္ သက္ကယ္ပ်စ္ဖို႔ တစ္နွစ္တစ္ေခါက္
ေရာက္လာတတ္တယ္။။ အသားျဖဴျဖဴ မ်က္နွာ၀ိုင္း၀ိုင္းကေလးနဲ႔ ။။ရွိလွမွ အသက္က နွစ္ဆယ္ေက်ာ္
ရင္ တစ္နွစ္ပဲ ။။ ရြာက သူၾကီးေဟာင္းကိုတက္ရိုးကေတာ့ အသက္ခုနွစ္ဆယ္ေက်ာ္လို႔ ရွစ္ဆယ္သီသီ
ေ၀့ေနျပီ ။။ ကညာပ်ိဳနဲ႔ ဇရာအိုရယ္လို႔ေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။။ တခ်ိဳ႔က ေျမးအဘိုးတဲ့ ။။
တခ်ိဳ႕က နွေျမာလို႔တဲ့ ။စုတ္တသပ္သပ္နဲ႔ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဘ၀အေၾကာင္းကို ေတာ္ရဲ႕တဲ့။။
တခ်ိဳ႔ေယာက်ၤားေတြကေတာ့ မိန္းမေလးနွယ္ ၾကိဳက္စရာရွားလို႔ကြာ....ခ်ီးး ဆိုတဲ့ အာခံတြင္း
သံၾကီးနဲ႔ ။။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ။ပဲနွမ္းေလးေပၚတာနဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာေနျပီ ။။
အရီးေပါက္စကပဲ ကမကထလုပ္ျပီး မေကြးဘက္တက္ လက္ဖက္ေလး ေဆးေလး၀ယ္လို႔ အိပ္ရာ
ခမ္းနားေလး ၀ယ္လို႔ ။ မျမသင္ဖို႔ အ၀တ္အစားေလး ဘာေလး ၀ယ္လို႔ ။။ တတိတိနဲ႔ လုပ္ေနၾကပတဲ့။။
မျမသငိဘက္က မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားကလည္း သက္ကယ္တန္းကို လိုက္လာလိုက္တာ နွစ္ေခါက္ေတာင္
ရွိပတဲ့။။
(၂ )
သူၾကီးေဟာင္း ကိုတက္ရိုးလို႔သာ ေျပာရတာ ဘၾကီးတက္ရိုး ။ ဒါမွမဟုတ္ ဘိုးတက္ရိုးေတာင္
ျဖစ္ေနပါျပီ ။။ ေသွ်ာင္တေစာင္းကေလးနဲ႔ ပိတ္ျဖဴေလး ကပိုကရိုရစ္ေခြပတ္ထားတတ္
တာလည္း ရွိရဲ႔ ။။ ၾကာဆံေခ်ာင္းေတြလို ဆံပင္ျဖဴျဖဴ က်ားက်ားေတြက ပိတ္စေခါင္းေပါင္းပါ၀ါ
ၾကားက ထြက္ေနလိုက္တာ အမွ်င္မွ်င္ထလို႔ ။။ သြားဆိုတာလည္း ဘယ္တုန္းကမွ တိုက္ခဲ့
ပံုမရဘူး ။။ နီညစ္ညစ္နဲ႔ ။။ ကြမ္းသြားေခ်းေတြ တက္ေနလိုက္တာလည္း ရြံစရာၾကီး။။ သည္
ၾကားထဲ သြားေတြက က်ိဳးေနလိုက္ေသးတယ္ ။။စိုက္သြားေလးကူထားလို႔ ပါးခ်ိဳး ပါးေခ်ာင္
ေတာ့ သိပ္မက်လွေသးဘူး ။။ အသားကေတာ့ ေတာသူေတာင္သားပီပီ ညိဳတဲ့ဘက္ေက်ာ္ျပီး ေမွာင္တဲ့
ဘက္ေရာက္ေနလို႔ သူနဲ႔ ရာထူးတူတဲ့ သူၾကီးခ်င္းကေတာင္ သက္ကယ္တန္းသူၾကီးက
နခ်ီးပိုးထိုးတဲ့ ။။
သူ သူၾကီးဘ၀တုန္းက ဘာအေၾကာင္းလဲ ။သူၾကီးအာဏာ လက္တစ္ဆုပ္ေလာက္နဲ႔ေပမယ့္
ရြာမွာေတာ့ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ထဲကပဲ ။။ ရြာဘုရားပြဲေတြမွာ သူမ်ား သူၾကီးေတြလို နွစ္လံုးျပဴးေတြ
ဘာေတြ ကိုင္မေနပါဘူး ။။ ၀ါးရင္းတုတ္ၾကီးၾကီး လက္တစ္ကိုင္ေလာက္ကို သူ႔အရပ္နဲ႔ တိုင္းျဖတ္
ျပီး ကိုင္ထားရံုပဲ ။။ သူ႕ေနာက္က ရာအိမ္မွဴး ငမွံဳကို ေခၚခဲ့ျပီး ပြဲခင္းတစ္ခင္းလံုး လွည့္ေနေတာ့တာ ။။
သက္ကယ္တန္းသူၾကီး ကိုတက္ရိုးဆိုလိုု႔ကေတာ့ မူးတဲ့လူေတာင္ အမူးေျပေလာက္ေအာင္
ေၾကာက္တယ္ ။။ မိုက္လို႔ ဆိုးလို႔မ်ားေတာ့ ရိုက္စရာရွိရင္ ကြ်ဲရိုက္ႏြားရိုက္ပဲ။။ လူတိုင္းေတာ့
အေၾကာင္းမဲ့ ရိုက္နွက္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။။ ေတာ္ေတာ္ဆိုးမွပါ ။။ သူပိုင္တဲ့လယ္ေတြ ေခ်ာင္း
ေတြ ဆိုလည္း မေျပာနဲ႔ေတာ့ ။။ အေနာက္ကြင္း နတ္ကြန္းစင္ဘက္ကေန လက္ညွိဳးသာထိုးလိုက္
ျမစ္နားတန္း ညိဳ႔ညိဳ႔အထိက သူ႔လယ္ခ်ည္းပဲ ။။ ေျမပဲခင္း ။နွမ္းခင္းဆိုတာေတာ့ မျမင္ခ်င့္
အဆံုး ။။
အရက္ကေလးကလည္း ၾကိဳက္တယ္ ။ဒါကလည္း တမင္က်င့္ထားရတာ ။။၀န္ေထာက္တို႔ ျမိဳ႔ပိုင္တို႔
လာရင္ ဒါမွ အဆင္ေျပတာကိုး။။ ကက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္၀ါသနာၾကီးတယ္ ။။သူၾကီးရင့္မၾကီးလုပ္ျပီး
ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ေစ်းလယ္ေကာင္ ကက္သြားဆြဲခ်င္ဆြဲေနတတ္တာ ။ ၀ါးရင္းတုတ္ၾကီး
ဆိုင္ေဘးေထာင္ျပီး တစ္ေနကုန္ ထံုးေခြေၾကး ကက္ဆြဲၾကေတာ့ သူ႕မ်က္နွာ ထံုးေတြ အစင္းလိုက္ပဲ။။
သူမ်ားမ်က္နွာေတြလည္း ထံုးေတြ အေခ်ာင္းလိုက္ပဲ။ ညေန မိုးခ်ဳပ္ခါနီး ကက္၀ိုင္းျပီးလို႔
ျပန္လာရင္ မ်က္နွာသစ္လာတာ မဟုတ္ဘူး။။ ထံုးေၾကာင္း အရစ္အရစ္ေတြနဲ႔ သည္အတိုင္း
အိမ္ကိုျပန္လာတာ ။။ အိမ္ေရာက္ေတာ့မွ မ်က္နွာသစ္တယ္ ။။(သူၾကီးဆိုေတာ့လည္း မ်က္နွာ
က ထံုးေတြနဲ႔ ရယ္စရာၾကီးျဖစ္ေနေပမယ့္ လမ္းေတြ႔တဲ့လူကလည္း မရယ္ရဲဘူး။။)
`ကေန႔ အေဖခ်ည္းရွံုးတာပဲ သမီးေရ´ ဆိုျပီး အိမ္ေပၚတက္လာေတာ့ သမီးၾကီး(တတိယသမီး)
တင္ဥက `အေဖကလဲေတာ္ သူၾကီးလုပ္ေနျပီး မ်က္နွာထံုးေတြနဲ႔ မရွက္ဘူးလား´ လို႔အျမဲေျပာ
တတ္တယ္။။
`ဟ....သူၾကီး ဘာျဖစ္တုံး..သူၾကီးလဲ လူပဲဟ´ ဆိုျပီး မ်က္နွာသစ္တယ္ ။။ေနာက္တစ္ေန႔
ေန႔လယ္ကက္၀ိုင္းသြားျမဲပါပဲ။။ တစ္ခါတေလ ကစားဖက္ကနိုင္လို႔ သူၾကီးမ်က္နွာ ထံုးမေခြရဲဘူး
ဆိုရင္....
`ဟေကာင္ ေခြလကြာ..သူၾကီးမို႔ ထံုးမေခြဘူးဆိုရင္ ဘယ္တရားပါ့မလဲကြ...ကက္ဆြဲရတာ
ဘယ္အရသာ ရွိေတာ့မွာလဲ...လုပ္ပါ ငါ့ေကာင္ရ..ေခြပါ..´ လို႔ေျပာျပီး မ်က္နွာထိုးေပး
တတ္တယ္ ။။ တကယ္က ကိုတက္ရိုးက သူၾကီးရိုးမဟုတ္ဘူး ။ပညာကေတာ့ အျပင္ေအာင္ျခင္း။
အတြင္းေအာင္ျခင္းေလာက္ပါပဲ ။။ သူ႕အရင္ သက္ကယ္တန္းသူၾကီးက ကိုကံရင္တဲ့ ။။
အဲ့ဒီတုန္းက ကိုတက္ရိုးက သူၾကီးရဲ႕ ညာလက္ရံုး ။။သူၾကီးကိုကံရင္မွာ သားမရွိဘူး။။
သမီးေတြခ်ည္း ေမြးထားတာ ။သူၾကီးကိုကံရင္ အသက္ၾကီးေတာ့ သူ႕သမီးေတြထဲက မက်င္လွ
ကို ကိုတက္ရီုးနဲ႔ ေပးစားတယ္ ။။ ဒါဘာပြဲတို႔ မင္းပြဲတို႔မွာ ကိုတက္ရိုးကို ပြဲထုတ္တယ္ ။။
ကိုကံရင္ေသေတာ့ သမက္ကိုတက္ရိုး သူၾကီးျဖစ္လာတာပါပဲ ။။သူၾကီးျဖစ္တဲ့နွစ္က ကိုတက္ရိုး
ပိုက္ဆံေတာ္ေတာ္ကုန္တယ္ ။။ ျမိဳ႔ပိုင္တို႔ နယ္ပိုင္တို႔ ရြာကိုၾကြေတာ္မူတယ္ဆိုရင္ ကိုတက္ရိုးက
အရိုးခံမဟုတ္လား ။။ ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး ။သူ႔မိန္းမ မက်င္လွက သူၾကီးသမီးဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ
သိတယ္။။ ဒီလို ဒီလို လုပ္ေပါ့ ။ ဒီဟာ ဒီဟာ ေကြ်းေပါ့ ။ ဒါေလး ဒါေလး ေပးေပါ့ဆိုေတာ့
သူၾကီးပါး၀သြားေတာ့တယ္။။
မက်င္လွနဲ႔က နွစ္အစိတ္ေလာက္ ေပါင္းလိုက္ရတယ္ ။။ မက်င္လွ မီးယပ္ေသြးဆံုးနဲ႔
ေသေတာ့ ကိုတက္ရိုးက ငါးဆယ္ေက်ာ္ရံုရွိေသးတယ္။။ အရြယ္ေကာင္းတုန္း ။သားနွစ္ေယာက္
သမီးသံုးေယာက္က်န္ရစ္တယ္ ။။ ငတင္ တဲ့ ။ ငမွင္ တဲ့ ။ မတင္ဥ တဲ့။ မက်င္နု တဲ့။ မခင္ပု တဲ့။။
သားၾကီးကိုတင္က ေခတ္ပညာတတ္တယ္ ။မေကြးမွာ ေက်ာင္းထားတယ္။ သူၾကီးလည္း
ျဖစ္ေနပါျပီ ။။ ေသွ်ာင္တေစာင္းကေလးနဲ႔ ပိတ္ျဖဴေလး ကပိုကရိုရစ္ေခြပတ္ထားတတ္
တာလည္း ရွိရဲ႔ ။။ ၾကာဆံေခ်ာင္းေတြလို ဆံပင္ျဖဴျဖဴ က်ားက်ားေတြက ပိတ္စေခါင္းေပါင္းပါ၀ါ
ၾကားက ထြက္ေနလိုက္တာ အမွ်င္မွ်င္ထလို႔ ။။ သြားဆိုတာလည္း ဘယ္တုန္းကမွ တိုက္ခဲ့
ပံုမရဘူး ။။ နီညစ္ညစ္နဲ႔ ။။ ကြမ္းသြားေခ်းေတြ တက္ေနလိုက္တာလည္း ရြံစရာၾကီး။။ သည္
ၾကားထဲ သြားေတြက က်ိဳးေနလိုက္ေသးတယ္ ။။စိုက္သြားေလးကူထားလို႔ ပါးခ်ိဳး ပါးေခ်ာင္
ေတာ့ သိပ္မက်လွေသးဘူး ။။ အသားကေတာ့ ေတာသူေတာင္သားပီပီ ညိဳတဲ့ဘက္ေက်ာ္ျပီး ေမွာင္တဲ့
ဘက္ေရာက္ေနလို႔ သူနဲ႔ ရာထူးတူတဲ့ သူၾကီးခ်င္းကေတာင္ သက္ကယ္တန္းသူၾကီးက
နခ်ီးပိုးထိုးတဲ့ ။။
သူ သူၾကီးဘ၀တုန္းက ဘာအေၾကာင္းလဲ ။သူၾကီးအာဏာ လက္တစ္ဆုပ္ေလာက္နဲ႔ေပမယ့္
ရြာမွာေတာ့ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ထဲကပဲ ။။ ရြာဘုရားပြဲေတြမွာ သူမ်ား သူၾကီးေတြလို နွစ္လံုးျပဴးေတြ
ဘာေတြ ကိုင္မေနပါဘူး ။။ ၀ါးရင္းတုတ္ၾကီးၾကီး လက္တစ္ကိုင္ေလာက္ကို သူ႔အရပ္နဲ႔ တိုင္းျဖတ္
ျပီး ကိုင္ထားရံုပဲ ။။ သူ႕ေနာက္က ရာအိမ္မွဴး ငမွံဳကို ေခၚခဲ့ျပီး ပြဲခင္းတစ္ခင္းလံုး လွည့္ေနေတာ့တာ ။။
သက္ကယ္တန္းသူၾကီး ကိုတက္ရိုးဆိုလိုု႔ကေတာ့ မူးတဲ့လူေတာင္ အမူးေျပေလာက္ေအာင္
ေၾကာက္တယ္ ။။ မိုက္လို႔ ဆိုးလို႔မ်ားေတာ့ ရိုက္စရာရွိရင္ ကြ်ဲရိုက္ႏြားရိုက္ပဲ။။ လူတိုင္းေတာ့
အေၾကာင္းမဲ့ ရိုက္နွက္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။။ ေတာ္ေတာ္ဆိုးမွပါ ။။ သူပိုင္တဲ့လယ္ေတြ ေခ်ာင္း
ေတြ ဆိုလည္း မေျပာနဲ႔ေတာ့ ။။ အေနာက္ကြင္း နတ္ကြန္းစင္ဘက္ကေန လက္ညွိဳးသာထိုးလိုက္
ျမစ္နားတန္း ညိဳ႔ညိဳ႔အထိက သူ႔လယ္ခ်ည္းပဲ ။။ ေျမပဲခင္း ။နွမ္းခင္းဆိုတာေတာ့ မျမင္ခ်င့္
အဆံုး ။။
အရက္ကေလးကလည္း ၾကိဳက္တယ္ ။ဒါကလည္း တမင္က်င့္ထားရတာ ။။၀န္ေထာက္တို႔ ျမိဳ႔ပိုင္တို႔
လာရင္ ဒါမွ အဆင္ေျပတာကိုး။။ ကက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္၀ါသနာၾကီးတယ္ ။။သူၾကီးရင့္မၾကီးလုပ္ျပီး
ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ေစ်းလယ္ေကာင္ ကက္သြားဆြဲခ်င္ဆြဲေနတတ္တာ ။ ၀ါးရင္းတုတ္ၾကီး
ဆိုင္ေဘးေထာင္ျပီး တစ္ေနကုန္ ထံုးေခြေၾကး ကက္ဆြဲၾကေတာ့ သူ႕မ်က္နွာ ထံုးေတြ အစင္းလိုက္ပဲ။။
သူမ်ားမ်က္နွာေတြလည္း ထံုးေတြ အေခ်ာင္းလိုက္ပဲ။ ညေန မိုးခ်ဳပ္ခါနီး ကက္၀ိုင္းျပီးလို႔
ျပန္လာရင္ မ်က္နွာသစ္လာတာ မဟုတ္ဘူး။။ ထံုးေၾကာင္း အရစ္အရစ္ေတြနဲ႔ သည္အတိုင္း
အိမ္ကိုျပန္လာတာ ။။ အိမ္ေရာက္ေတာ့မွ မ်က္နွာသစ္တယ္ ။။(သူၾကီးဆိုေတာ့လည္း မ်က္နွာ
က ထံုးေတြနဲ႔ ရယ္စရာၾကီးျဖစ္ေနေပမယ့္ လမ္းေတြ႔တဲ့လူကလည္း မရယ္ရဲဘူး။။)
`ကေန႔ အေဖခ်ည္းရွံုးတာပဲ သမီးေရ´ ဆိုျပီး အိမ္ေပၚတက္လာေတာ့ သမီးၾကီး(တတိယသမီး)
တင္ဥက `အေဖကလဲေတာ္ သူၾကီးလုပ္ေနျပီး မ်က္နွာထံုးေတြနဲ႔ မရွက္ဘူးလား´ လို႔အျမဲေျပာ
တတ္တယ္။။
`ဟ....သူၾကီး ဘာျဖစ္တုံး..သူၾကီးလဲ လူပဲဟ´ ဆိုျပီး မ်က္နွာသစ္တယ္ ။။ေနာက္တစ္ေန႔
ေန႔လယ္ကက္၀ိုင္းသြားျမဲပါပဲ။။ တစ္ခါတေလ ကစားဖက္ကနိုင္လို႔ သူၾကီးမ်က္နွာ ထံုးမေခြရဲဘူး
ဆိုရင္....
`ဟေကာင္ ေခြလကြာ..သူၾကီးမို႔ ထံုးမေခြဘူးဆိုရင္ ဘယ္တရားပါ့မလဲကြ...ကက္ဆြဲရတာ
ဘယ္အရသာ ရွိေတာ့မွာလဲ...လုပ္ပါ ငါ့ေကာင္ရ..ေခြပါ..´ လို႔ေျပာျပီး မ်က္နွာထိုးေပး
တတ္တယ္ ။။ တကယ္က ကိုတက္ရိုးက သူၾကီးရိုးမဟုတ္ဘူး ။ပညာကေတာ့ အျပင္ေအာင္ျခင္း။
အတြင္းေအာင္ျခင္းေလာက္ပါပဲ ။။ သူ႕အရင္ သက္ကယ္တန္းသူၾကီးက ကိုကံရင္တဲ့ ။။
အဲ့ဒီတုန္းက ကိုတက္ရိုးက သူၾကီးရဲ႕ ညာလက္ရံုး ။။သူၾကီးကိုကံရင္မွာ သားမရွိဘူး။။
သမီးေတြခ်ည္း ေမြးထားတာ ။သူၾကီးကိုကံရင္ အသက္ၾကီးေတာ့ သူ႕သမီးေတြထဲက မက်င္လွ
ကို ကိုတက္ရီုးနဲ႔ ေပးစားတယ္ ။။ ဒါဘာပြဲတို႔ မင္းပြဲတို႔မွာ ကိုတက္ရိုးကို ပြဲထုတ္တယ္ ။။
ကိုကံရင္ေသေတာ့ သမက္ကိုတက္ရိုး သူၾကီးျဖစ္လာတာပါပဲ ။။သူၾကီးျဖစ္တဲ့နွစ္က ကိုတက္ရိုး
ပိုက္ဆံေတာ္ေတာ္ကုန္တယ္ ။။ ျမိဳ႔ပိုင္တို႔ နယ္ပိုင္တို႔ ရြာကိုၾကြေတာ္မူတယ္ဆိုရင္ ကိုတက္ရိုးက
အရိုးခံမဟုတ္လား ။။ ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး ။သူ႔မိန္းမ မက်င္လွက သူၾကီးသမီးဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ
သိတယ္။။ ဒီလို ဒီလို လုပ္ေပါ့ ။ ဒီဟာ ဒီဟာ ေကြ်းေပါ့ ။ ဒါေလး ဒါေလး ေပးေပါ့ဆိုေတာ့
သူၾကီးပါး၀သြားေတာ့တယ္။။
မက်င္လွနဲ႔က နွစ္အစိတ္ေလာက္ ေပါင္းလိုက္ရတယ္ ။။ မက်င္လွ မီးယပ္ေသြးဆံုးနဲ႔
ေသေတာ့ ကိုတက္ရိုးက ငါးဆယ္ေက်ာ္ရံုရွိေသးတယ္။။ အရြယ္ေကာင္းတုန္း ။သားနွစ္ေယာက္
သမီးသံုးေယာက္က်န္ရစ္တယ္ ။။ ငတင္ တဲ့ ။ ငမွင္ တဲ့ ။ မတင္ဥ တဲ့။ မက်င္နု တဲ့။ မခင္ပု တဲ့။။
သားၾကီးကိုတင္က ေခတ္ပညာတတ္တယ္ ။မေကြးမွာ ေက်ာင္းထားတယ္။ သူၾကီးလည္း
လုပ္ခ်င္ပံုမရေတာ့ သားလတ္ကိုမွင္ကို နားသြင္းရတယ္ ။။သူၾကီးလက္စြဲေလးဘာေလး
ဖတ္ခိုင္း ။ရပ္အမွဳ ရြာအမွဳေတြ စစ္ေတာ့ နားေထာင္ခိုင္း ။သူၾကီးအစည္းအေ၀းေလး
ဘာေလး စာရင္းလုပ္ခိုင္း ။ေကာက္ခိုင္းနဲ႔ သူၾကီး ထရိန္နင္ေပးလိုက္တာ ရြာက ေတာ္ရံုကိစၥ
ကိုမွင္နဲ႔တင္ ျပီးတယ္ ။။
(ဆက္ရန္......
ေမွ်ာ္.....)
(ဒီ၀တၳဳေလး ရယ္ရလြန္းလို႔ တင္တာပါ..တင္ခ်င္ေနတာၾကာျပီ...စာရိုက္ပ်င္းေနလို႔
စကင္နာ(scanner) မေမးပါနဲ႔ ။မရွိပါဘူး)
ဖတ္ခိုင္း ။ရပ္အမွဳ ရြာအမွဳေတြ စစ္ေတာ့ နားေထာင္ခိုင္း ။သူၾကီးအစည္းအေ၀းေလး
ဘာေလး စာရင္းလုပ္ခိုင္း ။ေကာက္ခိုင္းနဲ႔ သူၾကီး ထရိန္နင္ေပးလိုက္တာ ရြာက ေတာ္ရံုကိစၥ
ကိုမွင္နဲ႔တင္ ျပီးတယ္ ။။
(ဆက္ရန္......
ေမွ်ာ္.....)
(ဒီ၀တၳဳေလး ရယ္ရလြန္းလို႔ တင္တာပါ..တင္ခ်င္ေနတာၾကာျပီ...စာရိုက္ပ်င္းေနလို႔
စကင္နာ(scanner) မေမးပါနဲ႔ ။မရွိပါဘူး)
12 comments:
ညတြင္းခ်င္းဆက္ရုိက္ပါ။
ဖတ္ေတာ့ ဖတ္ဖူးတယ္။ ေနဝင္းျမင့္လား၊ ႏုႏုရည္(အင္းဝ) လား။ စာေရးဆရာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။
ရီရမယ္လုိ႔ ထင္သားပဲ။ ေပါက္ေရးတာလားလုိ႔။
ေပါက္ေရးတာမွတ္လုိ႔၊
အေရးအသားႀကိဳက္တယ္၊ ဖတ္ရင္း စာမ်က္နွာ ကုန္ခါနီးေတာ့ ညစ္သြားတာ.. မဆုံးေသးပဲနဲ႔ကုိ၊ ရက္စက္လုိက္တာ၊ မနက္ျဖန္အၿပီးတင္ပါ၊ လက္ေညာင္းရင္ scanner နဲ႔ ဆဲြပါ
ဖတ္ေကာင္းတယ္ ေပါက္ေရ....။
ဖတ္ဖူးသလိုလိုျဖစ္ေနတယ္...။ သိပ္ေတာ့ မမွတ္မိ..။
at the top of the post, he already wrote the name of the author.
and still........
phew............
စာေရးဆရာအမည္ကို ဒီမနက္မွ ထည့္ျဖည့္လိုက္တာပါ။။
ကို ZT တို႔ဖတ္တုန္းက မရွိေသးပါဘူး။။
ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ ေပါ့ေလွ်ာ့မွဳေၾကာင့္ အဆင္မေျပ
ျဖစ္ခဲ့ရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။။
ညက်မွ ဆက္ရိုက္ပါေတာ့မယ္။။
တို႕လာဖတ္ေတာ့ ေပါက္က ဆရာေနဝင္းျမင့္စာ ရိုက္တင္တယ္ဆိုတာ ေရးျပီးသားပါ....။
ဆရာ႕စာကိုပဲ ဖတ္ဖူးတယ္လို႕ေျပာတာပါ...။
ေပါက္ေရးတယ္လို႕ အထင္မွားဘာဝူး....။
ခုလိုလက္ေညာင္းခံျပီး ျပန္ရိုက္တင္ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေအ...။
ျမန္ျမန္ျပီးေအာင္ရိုက္ ၾကီးေတာ္....။
စကင္နာမရွိရင္ အသံေန အသံထားနဲ႕ ဖတ္ျပျပီး အသံဖိုင္တင္ထား၊ ထူးအိမ္သင္တို႕ ေဟမာေနဝင္းတို႕လို
ဝတၳဳဖတ္ျပ....။
တို႔ အဖိုးေကာင္စီဥကၠ႒လည္း "အေနာက္ကြင္း နတ္ကြန္းစင္ဘက္ကေန လက္ညွိဳးသာထိုးလိုက္
ျမစ္နားတန္း ညိဳ႔ညိဳ႔အထိက သူ႔လယ္ခ်ည္းပဲ"
ႀကံဳတုန္းႂကြားရတာ ေပ်ာ္လိုက္ထွာ...
ဖတ္ခ်င္ေနတာနဲ ့အေတာ္ပဲ… ေပါက္ အပင္ပန္းခံတင္ေပးတာ ေက်းဇူးေနာ္… ဆက္ရန္ကို ေမွ်ာ္ေနမယ္…
ေကာင္းတယ္ေပါက္ေရ..ဖတ္လုိ႔..
တုိ႔လည္း သေဘာက်တဲ႔ စာေတြဆို တင္ခ်င္တာပဲ..အဟဲ..စာရုိက္ရမွာ ပ်င္းတာရယ္ အခ်ိန္မေပးနုိင္တာရယ္ေၾကာင္႔။.ဟုိတေန႔က မင္းလူရဲ႕ ခုိးခုိးခစ္ခစ္ဖတ္ၿပီး ရီလုိက္ရတာ တအား..ဖတ္ၿပီးၿပီလား။ ေနာက္ၿပီး ယူရိုတူးေသာင္ဇင္လည္း ရီရတယ္.။
ညက် လာဖတ္ဦးမယ္..:)
scanner မရွိရင္ ဖုန္းကင္မရာနဲ႔ ရုိက္ပါ၊ ျမင္ရတယ္၊ အရင္က စာေတြ ဒီလုိပဲ ပုိ႔တာ .. ဟိ
Post a Comment