ရင္ခြင္မဲ့ကေလးမ်ား....

ေမျမိဳ႔နားက ဒိုးပင္မိဘမဲ့ေက်ာင္းကိုေရာက္ခဲ့ပါတယ္..။။
ေက်ာင္းသား၅၀၀ေက်ာ္ရွိပါတယ္....။။

ဘယ္ဖက္က ကေလးေလးက စိုင္းစိုင္း တဲ့...
သူတို႔မ်က္၀န္းေလးေတြက အားငယ္ေနသလိုလို...
စိုင္းစိုင္းဆိုတဲ့ကေလးရဲ႔ လက္ေလးကိုသြားဆုပ္ကိုင္ၾကည့္ေတာ့...
ကေလးက ျပန္ဆုပ္ကိုင္ဖို႔ မ၀ံ့မရဲနဲ႔...
သူတို႔အရြယ္ေလးေတြက မိဘရင္ခြင္မွာ ေနရမယ့္ကေလးေလးေတြပဲ...
သူတို႔နဲ႔ စကားေျပာရင္း..မ်က္ရည္မက်မိေအာင္ ထိန္းေနရတယ္...



ထမင္းေတြ တစ္ဗန္းျပီး တစ္ဗန္း...



ဇလံုၾကီးထဲမွာ ထမင္းေပၚကိုေအာက္ပံုပါ ဖယံုသီးေခါက္ဆြဲဟင္းရည္ေလာင္းခ်...
တျခား ဘာဟင္းမွမပါေတာ့ဘူးတဲ့...
သြားတဲ့ေန႔က အလွဴရွင္မရွိေတာ့ ဒီလိုပဲေကြ်းရတယ္တဲ့..






ေငြသားအနည္းငယ္လွဴျပီးတဲ့ေနာက္...ကေလးေတြစားတာၾကည့္ျပီး..
အေမက စိတ္မသက္သာလို႔...ေခါက္ဆြဲသုတ္ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ျပဳပ္ျပီး
လာေကြ်းခ်င္တယ္ေျပာပါတယ္..။။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ အေမနဲ႔ တစ္၀က္စီက်ခံျပီးသြားေကြ်းပါဦးမယ္..
ဒီ စေန႔ေလာက္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္..။။
ေနာက္..
ေရငယ္ရြာက မ်က္မျျမင္ မိဘမဲ့ေက်ာင္းက ကေလးေတြပံုကိုတင္ပါဦးမယ္။။

16 comments:

သြားေမြးစားဦးမယ္။

ေကာင္းပါ့ေလွ႕...
း)

ေပါက္ေရ..စိ္တ္မေကာင္းလုိက္တာကြယ္..။ လမ္းေပၚက ကေလးေတြထက္ စာရင္ ေနစရာ စားစရာရွိေသးလုိ႔ ေတာ္ေသးတယ္ ေျပာလုိ႔ရေပမယ္႔လည္း..။ သနားပါတယ္..ဘ၀ေဟာင္းက ၀ဋ္ေၾကြးေတြလား။

ေပါက္ေရ ဂရုတစိုက္ ေရးျပထားလုိ႔ ေက်းဇူးပါ.. တုိ႔လည္း ဘ၀ခ်င္းနီးစပ္သူေတြကုိ အၿမဲ စာနာတယ္။ ေပါက္ရဲ႕ ပုိ႔စ္ေလးဖတ္ၿပီး တခုခုေတာ့ တတ္အားသေ႐ြ႕ လုပ္ပါဦးမယ္။

ေပါက္ရယ္ သနားလိုက္တာ။ ဇလုံႀကီး တခုတည္းမွာ ၀ိုင္းစုစားေနတာ ၾကည္႔ၿပီး စိတ္မေကာင္းလိုက္တာကြာ။

တို႔ သင္႔ဘ၀ မဂၢဇင္း လုပ္တုန္းကလဲ မိဘမဲ႔ ကေလးေက်ာင္းေတြ သြားၿပီး အင္တာဗ်ဴးရေသးတယ္။ မ်က္ရည္သုတ္လိုက္ ေမးခြန္းေမးလုိက္ေပါ႔။ တခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ ပုံေနတဲ႔ အလွဴေတြကို မွ်ေပးခ်င္စိတ္ ေပါက္မိတာပါပဲ ေပါက္ရယ္။

သူတို႔ကို လွဴတဲ့သူက်ေနာ္သိသေလာက္ေတာ့..မ်ားပါတယ္..
က်ေနာ္သြားတဲ့ေန႔ကေတာင္ ဘုန္းဘုန္းမရွိပါဘူး
ရန္ကုန္မွာ အလွဴေငြသြားထုပ္တယ္ေျပာပါတယ္..
က်ေနာ္ထင္ ျမင္သေလာက္ေျပာရရင္..
အုပ္ခ်ဳပ္ကြတ္ကဲတာလူအင္အားေလ်ာ့နည္း
လြန္းတယ္လို႔ ထင္တာပဲ...
ေနာက္ျပီး က်ေနာ္တို႔မသိတဲ့အခက္အခဲေတြအမ်ားၾကီးရွိမွာပါ..

စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ.....
အက်ီၤအဝါေလးနဲ႕ ေဘးကထိုင္ေနတာ ဘယ္သူေလးလဲ..ခ်န္းလား

ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ အဲဒီလုိ ေက်ာင္းေတြကုိ သြားျပီး လွဴဦးမယ္ကြယ္... :(

ျဖဴစင္ေသာ သန္႕ ရွင္းေသာ ကုိယ္ခ်င္းစာနာေသာ စိတ္တုိ႕ သည္ လူမွဳ၀န္ထမ္းစိတ္ဓာတ္ဟုေခၚသည္။ ဆုိလားပဲ ၾကားဖူးတာ။
ဒီလုိ ေနရာမ်ိဳးေလးေတြမွာလွဴတာ တကယ့္ကုိ ေကာင္းပါတယ္။ ရွိျပီးသားခ်မ္းသာျပီးသား ေက်ာင္းေတြ မွာလွဴမဲ့ အစား ေပါ့ .

ကၽြန္မလည္း မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွာ ထမင္းသြားေကၽြးဖူးတယ္။
ေမၿမိဳ ့မွာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အလွဴရွင္ေကၽြးတာကို အကုန္မစားရဘူး ေနာက္ရက္စာခ်န္ရေသးတယ္။
စိတ္မေကာင္းစရာ
ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္ကို ကုသိုလ္ရတဲ့အလုပ္ပါ။

ေပါက္ေရ… မိခင္တေယာက္ျဖစ္လာေတာ့ ဒီလိုခေလးေလးေတြ ေတြ ့ရင္ ပိုထိလြယ္ရွလြယ္လာတယ္… မ်က္ရည္၀ဲမိတယ္ေပါက္ရယ္… အဲဒီေက်ာင္းေလးကို တို ့မသိေသးဘူး… လွ ူဦးမယ္…

ေပါက္..ငါေလ.အဲဒီကေလးေတြနဲ႔ အတူတူ အိပ္လာခဲ႔ဖူးတယ္။တကယ္ကို သနားစရာေကာင္းတဲ႔ ကေလး ေလးေတြ။ဒါေၾကာင္႔လည္း တတိယအၾကိမ္
ကထိန္ခင္းမယ္ဆိုရင္လည္း အဲ႔ဒီေနရာေလးမွာပဲ
ထပ္လုပ္ၾကဖုိ႔ တိုက္တြန္းနိဳးေဆာ္ရမယ္။ တကယ္႔ မိုးနည္းရပ္၀န္းေလးမို႔ပါ။


ဇင္ကိုလြင္...။

ကေလးေတြစားေနၾကတာ အားရစရာႀကီး။ အဲလုိ အလွဴမ်ိဳးလုပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမယ္။

This comment has been removed by a blog administrator.
This comment has been removed by a blog administrator.
This comment has been removed by a blog administrator.