ေရာဂါ

ဘယ္အခ်ိန္ကစျပီး ကြ်န္ေတာ္တိရိစၧာန္ေလးေတြကိုေၾကာက္တတ္မွန္း
မသိပါ။။ ေသခ်ာတာတစ္ခုက ကြ်န္ေတာ္သိတတ္စအရြယ္က စလို႔ ေခြးေလးေတြ
ေၾကာင္ေလးေတြကို အရမ္းေၾကာက္ပါတယ္။။ ေနာက္ေတာ့ ၾကြက္ေလးေတြ
ယုန္ေလးေတြကိုေတြ႔လည္း အနားမကပ္ရဲပါ။။ အထူးသျဖင့္ ေမြးကာစအေကာင္ေပါက္စ
ေလးေတြ ကိုပိုအူယားျပီး ေၾကာက္ပါတယ္။။ ၄-၅ တန္းမွာ ဂဲေလာင္းေခ်ာင္း
နားက တရုတ္က်ဴရွင္ အသြားလမ္းေပၚက ယမင္းဆံပင္အလွျပင္ဆိုင္က ေခြးစုတ္ဖြားေလး
ေတြ အလိုက္ခံရတာမွတ္မိပါေသးတယ္။။ အကိုက္ေတာ့မခံရဖူးေပမယ့္ ေခြးေတြ႔ရင္
ပတ္ေျပးေနတတ္တယ္ ။။

ေနာက္တရုတ္ေက်ာင္းတစ္ခုမွာေမြးထားတဲ့ အညိဳေရာင္ေခြးၾကီးကိုက္တာခံရဖူးတယ္။။
အိမ္ကအဖိုးက တိရိစၧာန္ေလးေတြ သိပ္ခ်စ္တတ္တာ။။ ေၾကာင္ေလးေတြနဲ႔လည္း
အိပ္တတ္တယ္။။ ညီမေလးလည္းေၾကာင္ေလးေတြနဲ႔ ပြတ္သီးပြတ္သက္ ေနတတ္တယ္။။
အိပ္တတ္တယ္။။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ေၾကာင္ကို အနားကပ္ကို မခံနိုင္တာ။။ အခုအလုပ္မွာ
အလုပ္ရွင္သူေဌးမက သူ႔အခ်စ္ေတာ္ေခြးေလးကို ဆိုင္ကိုေခၚလာခ်င္တာ ကြ်န္ေတာ္က
ေသမတတ္ေတာင္းပန္ျပီး ေပးမလာပါဘူး။။

ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္တာေနာက္တစ္ခုက သရဲ တေစၧ ။ ငယ္ငယ္တုန္းက အေဒၚတစ္ေယာက္က
ညညဆို သရဲပံုျပင္ေျပာျပျပီး ေျခာက္တတ္ပါတယ္ ။။ တခါတရံ ရုပ္ရွင္ၾကည့္အျပီး
ျပန္လာရင္ လမ္းမွာ ေဆးရံုၾကီးက ရင္ခြဲရံုေဘးလမ္းကိုျဖတ္ရပါတယ္ ။။ ရင္ခြဲရံုနဲ႔
မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္က ေတာင္ေက်ာင္းၾကီးဘုန္းၾကီးေက်ာင္းပါ။။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြဆို
မ်က္လံုးစံုမွိတ္ျပီး အေဖ့စက္ဘီးေနာက္ကထိုင္ျပန္လာျမဲ။။ အခုခ်ိန္ထိလည္း
သရဲကားမၾကည့္ရဲပါဘူး။။ ၾကည့္လည္းမၾကည့္ဖူးပါဘူး ။။

ဟိုတေလာက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ သူ႔အေဆာင္သရဲေျခာက္တဲ့အေၾကာင္း
ေျပာျပတာ နားမေထာင္ရဲဘူး ။ ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားတယ္ အဲဒီတိရိစၧာန္ေလးေတြ
ေၾကာက္တတ္တာ သရဲတေစၧေၾကာက္တတ္တာေတြဟာ ေရာဂါတစ္မ်ိဳးပါလား
လို႔ ။။


ငယ္ငယ္က ၁ရပ္ကြက္မွာေနခဲ့တာပါ။။

9 comments:

ေပါက္ေရ ဒါဟာ ေရာဂါလားဟင္ နိနိလည္း တူတူပဲ။
ေခြးလည္းေၾကာက္တယ္။ ေၾကာင္လည္းမကိုင္ရဲဘူး။ တေစၦဆိုေျပာမေနနဲ႔။ ငယ္ငယ္က ညဆို အေဖပါမွ အိမ္အျပင္သြားတာ။ တံခါးပိတ္ခိုင္းရင္ အေဖၾကည့္ေနမွ ပိတ္ၿပီးရင္ ေနာက္ျပန္ေလွ်ာက္လာတာ ေၾကာက္လို႔ ဟီး ဟီး။

ေပါက္ေရ… ဖိုးဘီယားတမ်ိဳးေပ့ါ… တို ့ဆို ေျမြကို အဲလို ေၾကာက္တာ… ေခြးေတြ ေၾကာင္ေတြေတာ့ သိပ္မေၾကာက္ဘူး… ဒါေပမယ္ ့ပြတ္သီးပြတ္သတ္မေနတတ္ဘူး… သူတို ့ေနမေကာင္းရင္ေတာ့ သနားတယ္… သရဲက ငယ္တုန္းက ပိုေၾကာက္တယ္… ခုေတာ့ နဲနဲအိုေကသြားျပီ… အခုက်ေတာ့ လူဆိုးေတြ ေၾကာက္တယ္...
စာတို္က္ပံုးထဲသြားၾကည့္လိုက္ဦးေနာ္… မုန္ ့ဖို းခ်က္လက္မွတ္ထည့္ထားတယ္… နည္းတယ္မ်ားတယ္ ျဖစ္မွာစိုးလို ့ အေမာင့္ေတာင္မေရးထားဘူး…

တို႕ ကေၿကာင္ေၿကာက္တယ္။ ဘာကို မွ မေၿကာက္ဘဲေၿကာင္ ကို ေၿကာက္တာ။ တုိ.ကို လာထိရင္ ထြက္ေၿပးေရာ။ အသည္းယားတယ္။

တုိ႔က ေျမြလည္းေၾကာက္တယ္ သရဲလည္းေၾကာက္တယ္။ ေခြးေတာ့ ခ်စ္ေပမယ့္ ေၾကာက္တယ္.. ငယ္ငယ္က အကိုက္ခံရလုိ႔.. ေၾကာင္ေတာ့ မေၾကာက္ဘူး.. အရင္တုန္းက ေၾကာင္ေတြ ေမြးထားတာ အမ်ားၾကီးပဲ.. ေနာက္ျပီးေလ ကၽြတ္တုိ႔ ေမွ်ာ့တုိ႔လည္း အရမ္းေၾကာက္.. အီး.. ေျပာရင္းအသည္းယားလာျပီ.. ေပါက္ေရ.. ထမင္းေၾကာ္နည္းသိရေအာင္ စာက်ိဳးစားျပီး ေရးေနပါတယ္.. မျပီးေသးဘူးရယ္..အလုပ္လုပ္လက္စေတြ အိမ္အထိပါလာလုိ႔ လုပ္ေနရလုိ႔ပါ.. သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကုိ ေအးေအးေဆးေဆး လိုက္ေတာင္ မလည္ႏုိင္တဲ့ဘ၀.. :( သီတင္းကၽြတ္ဆုေတာင္းေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ ေပါက္ေရ..

တို႔ကေတာ႔ ေမွ်ာ႔ ေၾကာက္တယ္။ ေမွ်ာ႔ေတြရင္ ေအာ္တာ အသံေတာင္ ျပာတယ္။ ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြမို႔ ရြံတာေရာ၊ မုန္းတာေရာ..
ေၾကာင္နဲ႔ ေခြးေတာ႔ ခ်စ္ပါကြယ္..ခ်စ္စရာေလးေတြပါ။

ေပါက္ၾကီးနဲ႔ အေပါင္းပါသူငယ္ခ်င္းမ်ား က်ေနာ္ေမာင္ကုိျဖိဳး အၾကံ တခုေပးလုိက္ပါမယ္ ဒီ လုိ အေကာင္ေလးေတြဘာေလးေတြကုိ မေၾကာက္တတ္ဖုိ႕ တနည္း ရွိပါတယ္... ၁ လတိတိ မွန္ မၾကည့္ပဲ ေနပါ..
၁ လျပည့္တဲ့ခ်ိန္မွာမွန္ၾကည့္လုိက္ ပါ ေနာက္ေနာင္ ဘာကိုမွ မေၾကာက္ေတာ့ပါဘူး .. ဟိးဟီး
ေပါက္ၾကီး မစရၾကာသမုိ႕ ပါ .

ကိုယ္ေၾကာက္တတ္တဲ့အေၾကာင္းေရးမလို့ဟာ...
ကိုျဖိဳးရဲ့ ေကာမန့္ဖတ္ျပီး..ေရးေတာ့၀ူး...
ဘာမွမေၾကာက္တတ္ဘူးေဟ့..........

နိနိေရ..
အဲဒါေရာဂါတစ္မ်ိဳးပဲလို႔ထင္တာပဲ..
မတန္ခူးေျပာသလို ဖိုးဘီးယား (အေၾကာ္လြန္ေရာဂါ)
ထင္တာပဲ...
မတန္ခူးေရ..ကြ်န္ေတာ္ကေျမြဆိုရင္ေတာင္
သိပ္မေၾကာက္ဖူး...
သီတင္းကြ်တ္မုန္႔ဖိုးေပးတဲ့အတြက္ ေပ်ာ္သြားျပီ..
မေကအိုအမ္က အသည္းယားတယ္ဆိုပဲ...ခစ္ခစ္..
နုေရ...ေပါက္က ေၾကာင္ဆိုအနားကပ္မခံနိုင္ဘူး
ထမင္းေၾကာ္ကို နုဖက္မွာသြားေျပာထားတယ္
အလုပ္အားတဲ့အခ်ိန္မွ ေရးပါေအ...အားနာစရာ..
မခ်ိဳသင္းေရ...
ကြ်တ္ေတြ ေမွ်ာ့ေတြဆိုတာ..စာအုပ္ထဲမွာပဲ
ဖတ္ဖူးတာ..မၾကံုဖူးေသးလို႔မသိေသးဘူး
မခ်ိဳသင္းလာလည္တဲ့အတြက္ေက်းဇူး
ကျဖိဳးေရ...
နင္..ဖုန္းဆက္လာေတာ့..ေ၀..ေ၀....နဲ႔
နီေဟာင္ လုပ္လိုက္ေသးတယ္..
ငါက ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔...
ငါလည္း ဘေလာ့ဂ္ေလာကထဲ ေမွ်ာပါသြားျပီ..
ဟီးဟိ
sin dan larေရ...
ဘာေၾကာက္တတ္လဲေ၀့...
ကိုျဖိဳးေျပာတာနဲ႔ ဘာေၾကာက္လဲဆိုတာေတာင္
မေျပာျပရဲေတာ့ဘူး လား...ဟားဟ

ငါကေတာ႔ ေပါက္တစ္ေယာက္ ဖိုရမ္မွာ ေပ်ာက္ပါတယ္ ေအာင္႔ေမ႔ေနတာ..လက္စသပ္ေတာ႔ ဘေလာ႔ထဲမွာ
ေပ်ာ္ေမြ႔ေနတာကိုး...... ေကာင္းအိ..ေကာင္းအိ..ေကာင္းအိ
ဇင္ကိုလြင္...။